یک نمایش معنوی مدرن – فارسیرو
30 بازیگر از جمله آمیرزا کوشانی، الهه پورجمشید، شهرام مسعودی و حسین شفیعی در این نمایش پر جنب و جوش با همراهی یک گروه موزیکال جذاب به ایفای نقش می پردازند.
«سفرنامه آبجی مظفر» پس از نمایش های «خط عشق»، «شکرپره باغ» و «طلسم صبح گل» چهارمین نمایش استاد 72 ساله صادقی بر اساس شیوه های اجرای ایرانی است.
این اثر که برگرفته از آهنگ طنزی است که در سفر مظفرالدین شاه به تهران خوانده شده است، علاوه بر پرداختن به وقایع تاریخی، به رابطه عاطفی خواننده ای به نام «قدمشاد» از یاران شاه با یک فرانسوی می پردازد. . رسمی، و تفاوت های عمیق فرهنگی بین این دو. نماینده ملت است. دیدگاه متفاوت و بدیع قطب الدین صادقی مفاهیم اجتماعی و سیاسی زیادی را در آن زمان به خود دیده است، از جمله مواردی مانند کیک زرد به زیبایی در این نمایش گنجانده شده است.
در تابلوی تزیینی این نمایش آمده است: «کارخانه شادی قدمشاد» که به مغازه های گروه های روحدزی به نام «کارخانه شادمانی» در خیابان سیروس تهران اشاره دارد که در دهه 30 با ساخت سالن های نمایش به تدریج حذف شدند. کارگردان سعی کرده از دکوراسیون ساده مانند جعبه نمایش های سنتی ارواح استفاده کند و صحنه های متفاوتی را با حداقل اشیا خلق کند.
یکی از نقاط قوت این اثر، موسیقی زنده سنت های موسیقی سنتی مردم باستان ایران بود که آهنگسازی و خوانندگی آن را کر عبد عطشانی بر عهده داشت.
اگرچه این روایت تاریخی با توجه به شرایط جامعه کنونی دراماتورژیک بوده است، اما نمی توان آن را ایراد جدی تلقی کرد، اما شاید انتخاب ناصرالدین شاه به جای پسرش برای این نقش مناسبتر بود، زیرا سه سفر مظفرالدین شاه در دوران فرنگ در دوران حکومتش بین سالهای 1900 تا 1905 بیشتر جنبه درمانی داشت تا مهمانی. همچنین ترس او از کلمه مشروطه در سفر به فرنگ کمی اغراق آمیز است، زیرا آخرین سفر او به فرنگ در سال 1905 میلادی بوده و انقلاب مشروطیت ایران در اواخر سال 1906 میلادی به پیروزی رسید که مظفرالدین شاه 10 روز پس از امضای فرمان مشروطیت درگذشت. .
نکته دیگر اینکه معمولاً نمایش های روحدزی مشکلات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه را با زبانی طنز و گزنده بیان می کند، اما این نمایش که از نظر فرم به خصوص در ساعت اول لحظات شاد و شادی را برای مخاطب به ارمغان می آورد. پایان تراژیک و تا حدودی پر تنش دارد. در این زمینه به عنوان نمونه می توان به اجرای مکرر آهنگ آبجی مظفر با ترانه های او اشاره کرد.
در کل به نظر من بازی ها و موسیقی در کنار طراحی لباس و حرکات عالی بود و دیالوگ ها مناسب و به جا بود. در شرایطی که بارها در نمایش های این سال ها محتوا قربانی فرم می شود، شاید مهمترین نقطه قوت این نمایش استفاده از فرم مناسب شامل طنز و موسیقی شاداب برای انتقال محتوا و مفاهیمی بود که می توان آن ها را محدود کرد. برهنه و بی صورت
شاید اگر این نمایش از تبلیغات مناسب تری استفاده می کرد، می توانست برای بینندگان بیشتری و برای مدت طولانی تری پخش شود.
۵۷۵۷
