راهکارهایی برای افزایش کیفیت کلاس‌های آنلاین
فاطمه مهدیار رودسری، درباره افزایش کیفیت آموزش‌های مجازی اظهار کرد: امروزه آموزش از طریق فضای مجازی یکی از راهکارهای برقراری فرآیند آموزش و سرعت بخشیدن به یادگیری در زمان عدم امکان حضور دانش‌آموزان در مدارس است. هر چند این روش آموزشی در زمان‌های بحران دارای مزیت‌های بسیاری است؛ اما تجربه کرونا از یک سو و افزایش نگرانی‌ها درمورد کاهش کیفیت آموزشی و تاثیر آن بر یادگیری دانش‌آموزان از دیگر سو، باعث شده آموزش‌های آنلاین با توجه به مشکلات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری آن به یک دغدغه تبدیل شود.
وی افزود: اما با توجه به اینکه در شرایط بحران آلودگی و برودت هوا و نیز مدیریت انرژی، ناگزیر به استفاده از این نوع آموزش هستیم؛ لازم است که آموزگاران و مدارس تدابیر بهتری برای افزایش کیفیت آموزشی در آموزش‌های آنلاین مد نظر داشته باشند.
مهدیار روسری ادامه داد: در رابطه با تعامل و مشارکت دانش‌آموزان در فعالیت‌های آنلاین آموزشی، بهتر است آموزگاران به جای اینکه تمام تدریس خود را با بارگذاری فیلم و صوت جلو ببرند، از قابلیت پخش زنده شاد استفاده کنند و یا تماس صوتی گروهی یا فردی را برقرار کنند. این باعث می‌شود دانش‌آموزان هر لحظه در فعالیت و آموزش مجازی حضور داشته و این تبادل دو طرفه باشد.
این کارشناس آموزش بیان کرد: در حال حاضر امکان کلاس مجازی در شاد ایجاد شده که به واسطه آن این تعامل چند برابر شده است. یعنی بارگذاری کتاب را ممکن کرده و تخته سیاه و وایت برد دارد و ارتباط تصویری و دو طرفه گروهی را به وسیله آن می‌توان ایجاد کرد.
وی اظهار کرد: اما مسئله‌ای که وجود دارد این است که برای دسترسی به آن، لازم است که از طرف مدیر مدرسه فعال شود. طبق توضیحات، این امکان با توجه به اینکه بعد از مدتی قرار است که هزینه‌ای داشته باشد، قاعدتا ادارات آموزش و پرورش باید بودجه‌ای را برای مدیران در نظر بگیرند تا این امکان برای همه مدارس قابل استفاده شود.
وی با اشاره به کندی اینترنت و مشکل بارگذاری محتواهای آموزشی گفت: برای اینکه موضوع بارگذاری فیلم‌های آموزشی هم آسان‌تر شود، بهترین کار این است که آموزگاران برنامه‌ریزی دقیق‌تری داشته باشند. معمولا وقتی کلاس‌های مجازی شروع می‌شود یک دوره مشخصی ادامه خواهد داشت و این انتظار و پیش‌بینی را داریم که کلاس‌های مجازی برگزار می‌شود. بنابراین خوب است که آموزگاران از قبل فیلم‌های آموزشی را آماده و در قسمت ذخیره‌سازی شاد نگهداری کنند تا وقتی کلاس مجازی شروع می‌شود این مطالب را بدون مشکل برای دانش‌آموزان ارسال کنند.
مهدیار رودسری یادآور شد: یکی از موضوعاتی که می‌تواند به آموزگاران کمک کند، این است که ساعتی را برای برگزاری کلاس انتخاب کنند که ترافیک کمتری دارد، برای این مسئله باید از زمان‌های پیشنهادی شاد استفاده کنند یا اینکه آموزگار در ساعت‌های مختلف کلاس را برگزار کند و از طریق آزمون خطا ساعتی را انتخاب کند که در آن زمان مشارکت دانش‌آموزان بیشتر و هم وضعیت ترافیکی و سرعت شاد بهتر است.
این آموزگار بیان کرد: در مورد کمبود امکانات که از معایب آموزش‌های مجازی است، برای دانش‌آموزان رفع این کمبودها یک مسئله است که باید از طرف نهادهای بزرگ‌تر در مورد آن برنامه‌ریزی شود. در زمان همه‌گیری کرونا خیلی از مدارس با کمک خیرین یا ادارات گوشی و تبلت‌هایی را برای دانش‌آموزانی که امکان کلاس مجازی نداشتند تهیه کردند. ولی با توجه به اینکه طی چند سال اخیر ما به صورت مداوم در یک بازه زمانی تعطیلی مدارس و آموزش‌های مجازی را داریم، بهتر است که این موضوع از قبل برنامه‌ریزی شود.
وی افزود: حتی نهادها می‌توانند یکسری تبلت و گوشی‌هایی را به عنوان تبلت‌های دانش آموزی در اختیار مدارس قرار دهند و مدیران در زمان شروع آموزش‌های مجازی، تبلت‌ها و گوشی‌ها را در اختیار دانش‌آموزان نیازمند قرار دهند و بعد از اتمام دوره کلاس‌ها آن را تحویل بگیرند. در واقع برای اینکه هزینه و نیازهای دانش‌آموزان مدیریت شود، این اتفاق یک راه حل است.
این کارشناس آموزش درباره تاثیر خلاقیت و مهارت آموزگاران در آموزش‌های آنلاین اظهار کرد: در مورد کمبود امکانات آموزگاران در واقع آنها به تنها چیزی که می‌توانند تکیه کنند، خلاقیت آنهاست. آموزگاران می‌توانند با استفاده از طراحی، وسایل و لوازمی که در منزل دارند، خیلی از موارد را تدریس کنند. یعنی اگر ابزاری در اختیار ندارند، می‌توانند شبیه سازی آن ابزار را با مقوا و کاغذ داشته باشند و یا مفهوم درسی را با وسایل ساده منزل یا دست ساز آموزش دهند. به عنوان مثال آموزش مفهوم کسر را می‌توانیم با تقسیم کردن سیب انجام دهیم.
وی خاطر نشان کرد: اما پیشنهاد سازنده‌ای که می‌توانیم بدهیم این است که مدارس کیت‌های آموزشی هر پایه را به صورت کوچک‌تری داشته باشند. برای این کار در یک پوشه می‌توان مهمترین و پرکاربردترین ابزارهایی که در هر پایه استفاده می‌شود را به عنوان کیت همراه طراحی کرد و در ابتدای سال در کنار کتاب‌های راهنمای تدریس در اختیار آموزگاران قرار دهند و در آخر سال دوباره تحویل بگیرند تا نیازی به تولید چند باره نداشته باشند.
