آیا جشن های ملی به دولت تبدیل شده اند؟
در ایران ، ما در کشور آیین ها و جشن هایی داشته ایم که به دو دسته تقسیم می شوند. اول ، آیین های مذهبی که ما در روزهای ایرانیان به دلیل آیین زارکت و پس از ورود اسلام از آن پیروی می کردیم ، و این پیش زمینه همیشه با جشن ها و سرورهای مردمی همراه بود.
دسته دیگر جشن های بومی و محلی در بخش های مختلف ایران بر اساس جغرافیا و کارهایی که مردم انجام می دهند. مانند مراسم هایی که در قسمت جنوبی ایران در فصل برداشت یا ماهیگیران در هنگام ماهیگیری یا کارگران برنج در شمال کشور ما وجود دارد ، هر کدام آهنگ ها و آیین های خاص خود را دارند و در فصل خود جشن می گیرند. ما جشن های خود را حتی در رویدادهای طبیعی می بینیم ، مانند جایی که افراد برای جشن ملاقات می کنند.
جشن های محبوب در ایران پس از ورود اسلام نه تنها ادامه یافت ، بلکه با ثبات تر و پربارتر نیز ادامه داشت. و رنگ و بوی بیشتر جشن های Newruz و Yalda. در حقیقت ، ما باید بدانیم که مردم همیشه در جشن های ملی و مذهبی کمک کرده اند و برای ما ایرانیان ، محاصره تنها معنی ندارد ، زیرا ما در این رویدادها به یکدیگر کمک می کنیم ، به یکدیگر باز می شویم و به یکدیگر کمک می کنیم.
خوشبختانه ، با رسیدن به تاریخ ، این جشن ها بیشتر شد و جدیدتر شد و مفاهیم و عقاید مذهبی آن را پذیرفتند. حقیقت این است که زندگی در جشن ها و آیین های ملی و مذهبی ما اتفاق می افتد. در جشن های خود ، مفهوم خانواده ، کودک ، مبارزه ، جنگ و به معنای واقعی زندگی را می بینیم.
تفکر فکری یک میراث فرهنگی است
بسیاری از جشن های محبوب اخیراً جشن های دولت یا دولت را در نظر گرفته اند ، اما باید گفت که مردم از دولت و دولت جدا نیستند. این مفهوم نادرست امروز ریشه در میراث ناگوار ما در گذشته دارد. میراثی که از ایده های فکری گرفته شده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، دولت و مردم پیوستند و آن واحد و وحدت رخ داد و امروز می توانیم آن را نه تنها در جشن ها و آیین های ملی و مذهبی کشور خود ببینیم.
واقعیت این است که اگر دولت یا دولت نیز وارد شوند ، خود مردم باقی می مانند. در حقیقت ، ما می توانیم در نظر بگیریم که چیزی دولتی است که دولت دارد ، اما ما هنوز نمی توانیم بگوییم که مردم برای آن رویداد اساسی نیستند.
Ba’ath ، Ghadir ، Shababaieh ، Ramadan ؛ هیئت محرم و حتی جشن های ملی مانند 5 فوریه در حضور مردم است. شاید تأمین زیرساخت های جشن ، مانند مدیریت ترافیک شهری ، ایمنی شرکت کنندگان و غیره توسط سازمان ها و موسسات دولتی انجام شود ، اما مانند مردم Arbaeen است که می آیند.
نکته قابل توجه در تضاد کسانی که می گویند چنین جشن یا مراسم یک رویداد دولتی است ، اگر نه ، و دولت یا دولت دوباره می گویند که سیستم یا دولت به کمک مردم نرسیده است. در هر دو مورد ، نهادهای ملی و نظامی ما متهم خواهند شد.
۵۷۵۷
