Khorramshahr ؛ شهری که هر بار از خاکستر آن می آید
از “Barma” A “Mahmara”
داستان Khorramshahr به دوران Aquemenide برمی گردد. این نام به “Barma” معروف بود و یکی از بنادر اصلی تجاری ، تلاقی کاروان ها و کشتی ها در سراسر جهان بود. شهرت وی به گونه ای بود که در اسکندر کبیر ، سربازان متجاوز آتش گرفتند. اما مردم این سرزمین شهر را بازسازی کردند و این بار آنها را “بیان” نامیدند.
در طول سلطه عثمانی ، آلیرزا پاشا ، حاکم بغداد ، دو بار به این شهر حمله کرد. اما دوباره مردم ایستادند و Khorramshahr را زنده نگه داشتند. در دوران قاجار ، این شهر برای بازتاب غروب خورشید در آبهای کارون “محرما” نامیده می شد. کلمه ای که ریشه در خون و مقاومت داشت و سالها بعد ، معنای عینی تر پیدا کرد.
اما Khorramshahr بزرگترین زخم خود را در روزهای معاصر دریافت کرد. هنگامی که صدام حسین ، یک دیکتاتوری بلندپرواز ، به عنوان یک ضعف پس از انقلاب ، حمله بزرگی به ایران آغاز شد ، به خصوص Khorramshahr. او قول داده بود كه خوزستان را به مدت سه روز فتح كند و به مدت یك هفته وارد تهران شود ، مردم شجاع و میهنی را در مقابل خود دید. من نمی دانستم که در قلب زمین ، ریشه غیرت و مقاومت وثیقه با توپ و مخزن خشک می شود.
در حالی که ارتش عراقی با تمام نیروهای خود ، به خرامشهر حمله کرد ، مردم آنها (مردان و زنان ، پیر و جوان ، سلاح یا غیر ضروری ، به همراه نیروهای نظامی و دانشجویان و دانشجویان در دریاهای عالی ، حماسه ای ایجاد کرده اند که داستان معاصر ایران را فراموش نمی کند.
2 روز مقاومت در کوچه های خونین Khorramshahr ، آنها سرانجام با عملکرد اورشلیم به حداکثر نقطه خود رسیدند. عملیاتی که شهر را در تاریخ 3 ژوئن به خانه وطن برگرداند. با بیش از 6000 زندانی بائاتیستی و هزاران مهاجم ، Khoramshahr دوباره ظهور کرد و ایران با شادی و غرور غوطه ور شد. از آن روز ، Khorramshahr “پایتخت مقاومت” نامیده می شد.
اما حالا …
Khorramshahr امروز با زخمی عمیق تر از خمپاره و آتش روبرو است. به نام فراموشی و عدم تحرک آسیب دیده است. این شهر ، که فلسفه وجودی آن تجارت بود ، اکنون بدون تجارت نفس می کشد. بندری که باید قلب تجارت جنوبی باشد ، در سکوت و رکود غوطه ور است.
آرواندرود ، شریان حیاتی Khorramshahr سالهاست که کشیده نشده است و عملاً توانایی سفر به کشتی ها را از دست داده است. در حالی که عراق عملاً با توسعه اسکله ها و برداشت و کشش و با اکراه برداشت ، این ورید حیاتی را قطع کرده است ، ایران تاکنون موفق به انجام اقدامات مؤثر شده است.
در چنین شرایطی ، Khorramshahr در معرض ترک قرار گرفته است. فقر ، بیکاری ، مهاجرت ، تخلیه ظرفیت های انسانی و اقتصادی ، آینده ای نگران کننده را به خود جلب می کند. مگر اینکه امروز تصمیم بگیرید که آن را ذخیره کنید.
مسیر نجات چیست؟
Khorramshahr را می توان با یک برنامه هوشمند و ملی نجات داد:
1. ایجاد بازاری که بازار و سنتی: یک تجارت سنتی اما مؤثر است که می تواند اشتغال و پویایی را به شهر بازگرداند.
2. فعال سازی گردشگری رودخانه کارون: با استفاده از طبیعت منحصر به فرد و رودخانه Evergreen برای جذب گردشگران ملی و خارجی.
1. تبدیل قدرت نظامی به مراکز گردشگری: مرز و جنگ که یک بار برای دفاع بود می تواند به سواحل صلح و اشتغال تبدیل شود.
1. گردشگری درمانی Khorramshahr با موقعیت مرزی ممتاز می تواند به منطقه منطقه درمانی و محل تجارت با کشورهای همسایه تبدیل شود.
و هشدار …
اگر امروز گزینه دیگری برای Khorramshahr وجود نداشته باشد ، فردا این فرصت از بین می رود. شهری که زمانی ضربان قلب مقاومت و تجارت ایران بود ، فقط می تواند به یک خاطره تاریخی تبدیل شود. و آینده غم انگیز است:
اینجا شهری بود … با نام Khorramshahr.
⸻
☆ محمد علی نورانی ، یکی از مبارزان زمان خرامشهر در برابر دشمن Ba’athista و یک فرمانده دفاع مقدس و یک جانباز جنگ
