استقلال – ملوان در فینال جام حذفی؛ روز مجتبی؟
استقلال امشب در اراک به مصاف تیم ملوان می‌رود.
فینال جام حذفی، آخرین بازی حساس باشگاهی این فصل فوتبال ایران، قرار است پنجشنبه‌شب در اراک برگزار شود و دو تیم استقلال و ملوان به مصاف یکدیگر بروند. واضح است که برای تشریح حساسیت‌های این بازی نیاز به مقدمه‌چینی نیست؛ تیم فاتح، علاوه بر آنکه جام قهرمانی را به دست آورده و افتخاری به ویترین اضافه می‌کند، می‌تواند سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا سطح 2 را هم برای فصل آینده تضمین کند. البته که این مورد مربوط به تایید مدارک باشگاه خواهد بود تا داستان‌های رواج یافته درباره بدهی انباشت‌شده و این موارد را پشت سر بگذارند. بااین حال، حتی قبل از رسیدن به آن مرحله، به نظر می‌رسد جدال در فینال مختص مجتبی جباری است؛ شماره 8 سابق آبی‌پوشان تهرانی که این روزها به عنوان نفر اول این تیم روی صندلی کادر فنی نشسته است.
مجتبی جام می‌خواهد
درباره مجتبی جباری می‌توان ساعت‌ها حرف زد و مطلب نوشت؛ اما همین گزاره درباره‌اش کفایت می‌کند که جنس او با جنس بسیاری دیگر از فوتبالی‌ها متفاوت است. هم به لحاظ نگرشش نسبت به امورات فوتبالی و هم غیرفوتبالی. شاید او متفاوت‌ترین مردی است که در سال‌های اخیر روی نیمکت سرمربیگری استقلال نشسته و از خوب حادثه، این فرصت نصیبش شده تا ماموریت جدیدش را با کسب یک عنوان قهرمانی در استقلال به پایان ببرد و یا اینکه پایه‌گذار عصری طلایی برای خودش در تیم استقلال شود. مجتبی دقیقا از روزی که به عنوان نفر اول روی نیمکت استقلال نشسته، برای چنین روزی خودش را آماده کرده است. او از تعریف و تمجیدهای مربوط به برتری در جدال‌های قبلی ذوق نکرده هیچ، بلکه با تمرکز بیشتری به آینده چشم دوخته است. دقیقا به همین خاطر است که وقتی از بردهای اخیرش در این تیم تعریف و تمجید شده و آن را پای موفقیت گذاشته‌اند، یک پاسخ بیشتر نداده است: موفقیت یعنی قهرمانی در جام حذفی.
روز مجتبی؟
اراک این فرصت را در اختیار مجتبی جباری گذاشته تا از نزدیک‌ترین فاصله، برای موفقیت استقلال مبارزه کند. تیم او فصل کابوس‌واری را در لیگ برتر تجربه کرده و در رده نهم جا خوش کرد. البته که سهم مجتبی، بدون درنظر گرفتن دورانی که دستیار میودراگ بوژوویچ بود و اختیار فنی چندانی نداشت، فقط 3 بازی در لیگ برتر بود که با 3 نتیجه بسیار متفاوت آن‌ها را پشت سر گذاشت؛ یک برد، یک مساوی و یک باخت. مجتبی در لیگ برتر آلومینیوم را شکست داد، مقابل چادرملو مساوی کرد و در آن بازی بحث‌برانگیز مغلوب سپاهان شد. در این بازه زمانی، تیمش 6 بار گلزنی کرد و 4 بار هم گل خورد. البته که کارنامه تیمش در جام حذفی در این مدت، کاملا متفاوت است؛ شاید این‌طور برداشت شود که رقابت با پیکان و صنعت‌نفت، به قدر رقابت با تیم‌های لیگ برتری دشواری ندارد ولی کیفیت این دو تیم که یکی از آن‌ها لیگ برتری شد و دیگری در آستانه لیگ برتری شدن قرار گرفت، نشان داد که رقبای دست و پا بسته‌ای نبودند. به هر روی جباری در یک‌چهارم نهایی با یک گل پیکان را برد و بعد هم در نیمه‌نهایی 2 بار دروازه صنعت‌نفت را گشود تا نشان دهد ذهنیت تیمش در این جام چقدر متفاوت است؛ 2 بازی، 3 گل زده، بدون گل خورده. او در مجموع، از زمانی که روی نیمکت استقلال نشسته 5 بازی را تجربه کرده که ماحصلش در همه رقابت‌ها 3 برد، یک تساوی و یک باخت بود ولی هیچ‌کدام از آن‌ها قطعا به اندازه بازی فینال برایش اهمیت نخواهد داشت. او می‌تواند پس از وینفرد شفر و فرهاد مجیدی که در سال‌های اخیر، یک جام حذفی و یک قهرمانی لیگ به استقلال هدیه کرده‌اند، تعریفش از موفقیت را کامل کند و جام دیگری به ویترین استقلال اضافه نماید. جامی که می‌تواند دوباره این تیم را تبدیل به پرافتخارترین تیم ایران در این رقابت‌ها کند.
منبع :
فوتبال 360
بیشتر بدانید:
مجتبی جباری
