امیرحسین زارع دوبنده را از چنگ معصومی ربود اما…
جام تختی امسال مانند همیشه صحنه رقابت‌های حساس و نفسگیر بود، اما بدون شک، مهم‌ترین و پربیننده‌ترین کشتی فینال وزن ۱۲۵ کیلوگرم بین دو ستاره حال حاضر و آینده‌دار کشتی ایران، امیرحسین زارع و امیررضا معصومی بود. این پیکار که فراتر از یک مسابقه داخلی و در سطح جهانی ارزیابی می‌شد، رویارویی دو سبک و دو نسل از کشتی‌گیران سنگین‌وزن بود و نتیجه آن، تکلیف دوبنده تیم ملی در وزن فوق سنگین را برای رویدادهای پیش رو مشخص می‌کرد.
امیرحسین زارع، دارنده مدال‌های جهانی و المپیک و باتجربه‌تر، در مقابل امیررضا معصومی، جوان جویای نام، پرانرژی قرار گرفت؛ نبردی که به دلیل سطح فنی بسیار بالای هر دو کشتی‌گیر، از ماه‌ها قبل در انتظار آن بودیم. داشتن دو کشتی‌گیر با این کیفیت در یک وزن، اگرچه رقابت داخلی را به اوج می‌رساند، اما نشان‌دهنده پتانسیل عظیم کشتی ایران در سنگین‌وزن است و پشتوانه قوی برای تیم ملی محسوب می‌شود.
این مسابقه همان‌طور که انتظار می‌رفت، فنی، حساس و لحظه به لحظه دنبال شد. هر دو کشتی‌گیر با احتیاط و در عین حال با جدیت برای کسب امتیاز تلاش می‌کردند. در پایان یک کشتی پر افت و خیز، این امیرحسین زارع بود که با ارایه یک نمایش حساب‌شده و غلبه بر حریف جوان‌تر خود دستش به نشانه پیروزی بالا رفت و صاحب دوبنده تیم ملی در وزن ۱۲۵ کیلوگرم شد.
اما این پایان ماجرا نبود. پس از سوت پایان و در حالی که هنوز تب و تاب مسابقه فروکش نکرده بود، امیررضا معصومی با انتشار یک استوری در صفحه شخصی خود نسبت به قضاوت داوران اعتراض کرد و مدعی شد که حق او در این مسابقه پایمال شده و امتیازاتش نادیده گرفته شده است. هرچند بازبینی اولیه صحنه‌ها و قضاوت کلی مسابقه، حداقل در نگاه اول، نشانه‌ای از اشتباه فاحش و تاثیرگذار داوری که منجر به تغییر نتیجه شود در برنداشت و به نظر می‌رسید داوران عملکرد قابل قبولی داشته‌اند، اما واکنش احساسی معصومی، سوژه اصلی بحث‌های پس از مسابقه شد.
امیررضا معصومی کشتی‌گیری بسیار آینده‌دار و بااستعداد است و در همین سن کم توانایی‌های خود را در سطح جهانی به اثبات رسانده است. او هنوز فرصت زیادی برای کسب تجربه و پیشرفت دارد و بدون شک روزی دوبنده تیم ملی را برای سال‌ها بر تن خواهد کرد. اما نکته‌ای که کشتی‌گیران جوان در مسیر قهرمانی باید به آن توجه کنند، این است که شکست بخشی از راه است و تمرکز روی نقاط ضعف و تلاش برای بهبود فنی، بسیار سازنده‌تر از ورود به حواشی و متهم کردن داوران یا عوامل بیرونی است. این‌گونه اظهارات و حواشی «حقم را خوردند» نه تنها کمکی به پیشرفت کشتی‌گیر نمی‌کند، بلکه می‌تواند تمرکز او را بر هم زده و انرژی‌اش را به جای تمرین و رفع اشکال صرف مسائل جانبی کند. کشتی‌گیر در درجه اول باید باخت را بپذیرد، از آن درس بگیرد و قوی‌تر بازگردد.
در نهایت، امیرحسین زارع با شایستگی در این نبرد حساس پیروز شد، اما نباید فراموش کرد که امیررضا معصومی هم با وجود این شکست، سرمایه‌ای ارزشمند برای کشتی ایران است و رقابت سالم و فنی بین این دو، می‌تواند به ارتقای سطح هر دو و در نهایت، موفقیت تیم ملی در میادین بین‌المللی کمک کند. امید است معصومی جوان هم با گذر از این مرحله، با تمرکز بیشتر بر کشتی خود برای افتخارات بزرگ‌تر در آینده آماده شود.
