بیوگرافی رویا نونهالی + تصاویر و زندگی شخصی
رویا نونهالی بازیگر برجسته سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است که به خاطر چهره و صدای منحصربه‌فرد خود و نقش‌آفرینی‌های ماندگارش شهرت دارد. نونهالی تاکنون افتخارات مهمی کسب کرده که از جمله می‌توان به دریافت دو سیمرغ بلورین جشنواره فجر و رکوردداری دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن درام اشاره کرد. از آثار معروف او می‌توان فیلم‌هایی همچون خواب زمستانی و زیر پوست شهر، بازی در سریال محبوب شهرزاد و حضور به‌عنوان داور در مسابقه استعدادیابی عصر جدید را نام برد. در ادامه به زندگی شخصی و حرفه‌ای رویا نونهالی و مهم‌ترین فعالیت‌ها و دستاوردهای او می‌پردازیم.
بیوگرافی رویا نونهالی
تولد و خانواده
رویا نونهالی در ۲۴ بهمن ۱۳۴۱ در شهر تهران به دنیا آمد. اصالت خانواده او به روستای تاکر، از توابع بخش بلده شهرستان نور در استان مازندران برمی‌گردد. او چهار خواهر دارد. مهرو نونهالی و حمیرا نونهالی نیز هر دو در زمینه بازیگری فعالیت داشته‌اند.
تحصیلات و ورود به دنیای بازیگری
نونهالی تحصیلات دبیرستان خود را در مدرسه فرانسوی‌زبان ژاندارک تهران به پایان رساند و سپس در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرد و مدرک لیسانس گرفت.
آشنایی او با هنرهای تجسمی و فضای دانشگاهی، دیدگاه هنری‌اش را پربارتر ساخت. وی علاوه بر زبان فارسی، به زبان‌های انگلیسی و فرانسه نیز تسلط دارد که این دانش به او در درک متون نمایشی و برقراری ارتباط گسترده‌تر در حرفه‌اش کمک کرده است.
رویا نونهالی از اوایل دهه ۱۳۶۰ به تئاتر روی آورد و همان زمان علاقه و استعداد خود در بازیگری را نمایان ساخت.
آغاز فعالیت حرفه‌ای در سینما و تلویزیون
رویا نونهالی در عروسی خوبان
فعالیت حرفه‌ای رویا نونهالی در جلوی دوربین از سال ۱۳۶۶ آغاز شد؛ در این سال اولین تجربه بازیگری سینمایی خود را با نقش‌آفرینی در فیلم یار در خانه به کارگردانی خسرو سینایی به دست آورد. چند سال بعد، در ۱۳۶۷، با بازی در فیلم تحسین‌شده عروسی خوبان به کارگردانی محسن مخملباف، توانست جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن هفتمین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کند.
نونهالی تا اواخر دهه ۱۳۷۰ عمدتاً در سینما و تئاتر فعال بود. ورود جدی او به تلویزیون در سال ۱۳۸۱ رقم خورد که در سریال پلیسی خواب و بیدار نقش یک زن تبهکار به نام «ناتاشا» را ایفا کرد. این نخستین تجربه بازیگری او در قاب تلویزیون بود که با موفقیت خارق‌العاده‌ای همراه شد و نام رویا نونهالی را بر سر زبان‌ها انداخت.
شهرت و نقش‌های برجسته
رویا نونهالی در نمایی از خواب و بیدار
یکی از مهم‌ترین دلایل شهرت گسترده رویا نونهالی، بازی در نقش «ناتاشا» در سریال تلویزیونی خواب و بیدار (۱۳۸۱) است. نونهالی در این سریال در نقش زنی ظاهر شد که پس از بازگشت از خارج کشور، همراه یک مجرم سابقه‌دار دست به سرقت‌های مسلحانه می‌زند و شخصیتی بی‌رحم و مرموز دارد. تصویر ماندگار او با اسلحه در دست در ذهن مخاطبان باقی مانده و «ناتاشا» به یکی از نقش‌های ماندگار تلویزیون تبدیل شد.
سکانسی از سریال «خواب و بیدار» در مورد قیمت دلار که اکنون باورکردنی نیست
رویا نونهالی و بهمن فرمان‌آرا در بوی کافور عطر یاس
در سینما نیز نونهالی با نقش‌های تاثیرگذار خود شناخته می‌شود. بازی او در فیلم عروسی خوبان (۱۳۶۷) نه تنها نخستین سیمرغ بلورین را برایش به ارمغان آورد، بلکه توانایی‌اش در ایفای نقش‌های پیچیده را به رخ کشید.
رویا نونهالی در بوی کافور عطر یاس
چند سال بعد، بازی در فیلم بوی کافور، عطر یاس (۱۳۷۸) به کارگردانی بهمن فرمان‌آرا، جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن هجدهمین جشنواره فجر را برایش به همراه آورد. منتقدان، ظرافت بازی او در نقش زنی با احساسات متناقض را ستودند.
آثار شاخص در سینما، تلویزیون و تئاتر
رویا نونهالی در نمایی از ماهی‌ها عاشق می‌شوند
کارنامه هنری رویا نونهالی سرشار از آثار شاخص در مدیوم‌های مختلف است. در سینما، علاوه بر دو فیلم عروسی خوبان و بوی کافور، عطر یاس که ذکر شد، از نقش‌آفرینی‌های برجسته او می‌توان به فیلم‌هایی چون زندان زنان (۱۳۷۹) به کارگردانی منیژه حکمت، خانه‌ای روی آب (۱۳۸۰) ساخته بهمن فرمان‌آرا، هم‌نفس (۱۳۸۲) به کارگردانی مهدی فخیم‌زاده و ماهی‌ها عاشق می‌شوند (۱۳۸۳) به کارگردانی علی رفیعی اشاره کرد.
رویا نونهالی و مهدی فخیم‌زاده در خواب و بیدار
در تلویزیون، پس از موفقیت چشمگیر خواب و بیدار، رویا نونهالی در مجموعه‌های شاخصی ایفای نقش کرد. او در سریال ملودرام ساعت شنی (۱۳۸۶) نقش زنی را بازی کرد که درگیر چالش مادر شدن می‌شود و بازی حسی و قدرتمندی از خود به نمایش گذاشت. نونهالی همچنین در سریال ساختمان ۸۵ (۱۳۸۹) و سریال معمایی سایه‌روشن (۱۳۹۰) به ایفای نقش پرداخت و حضورش به این آثار وزن ویژه‌ای بخشید.
رویا نونهالی و پریناز ایزدیار در شهرزاد
یکی دیگر از نقاط درخشان کارنامه تلویزیونی او، بازی در سریال پربیننده شهرزاد به کارگردانی حسن فتحی است. او در فصل دوم شهرزاد (۱۳۹۵) در نقش «عمه بلقیس» ظاهر شد و با ایفای کاراکتر زنی مقتدر و سنتی، توانست بار دیگر توانایی بازیگری خود را نشان دهد. نونهالی برای این نقش تندیس حافظ بهترین بازیگر زن درام را نیز به دست آورد.
رویا نونهالی در تئاتر نیز کارنامه درخشانی دارد. او سال‌ها به‌عنوان بازیگر و کارگردان در صحنه تئاتر فعال بوده است. از مهم‌ترین آثار صحنه‌ای که نونهالی در آنها نقش‌آفرینی کرده یا آنها را کارگردانی نموده می‌توان به نمایش تارتوف (۱۳۹۴) اشاره کرد که خود او علاوه بر کارگردانی، در آن بازی هم کرد. همچنین در نمایش‌های دیگری چون دیوان غربی-شرقی (۱۳۹۴) به کارگردانی محسن حسینی و مثل آب برای شکلات (۱۳۹۵) به کارگردانی ابراهیم پشت‌کوهی به روی صحنه رفت.
حضور در «گردن‌زنی»
رویا نونهالی در گردن‌زنی
این بازیگر همچنان در دنیای هنر فعال است. در سال ۱۴۰۳ او در سریال شبکه نمایش خانگی گردن‌زنی به کارگردانی سامان سالور به ایفای نقش پرداخت که از جدیدترین آثار وی به شمار می‌رود. در این مجموعه خانگی، نونهالی در نقش «گیسو» با بازیگرانی مطرح مانند حسن معجونی، الهام پاوه‌نژاد و مهران غفوریان هم‌بازی شده و بار دیگر توانایی خود در پذیرفتن نقش‌های متنوع را به رخ کشیده است.
فعالیت‌های خارج از بازیگری
رویا نونهالی علاوه بر بازیگری، در فعالیت‌های هنری دیگری نیز حضوری چشمگیر داشته است. یکی از مهم‌ترین این فعالیت‌ها، داوری برنامه استعدادیابی عصر جدید در تلویزیون بود. نونهالی به دعوت احسان علیخانی (مجری و تهیه‌کننده برنامه) به جمع داوران فصل اول عصر جدید (۱۳۹۷) پیوست و در فصل دوم این مسابقه (۱۳۹۸) نیز به داوری پرداخت.
علاوه بر این، رویا نونهالی در سال‌های اخیر در جایگاه داور جشنواره‌های هنری نیز حاضر بوده است. به عنوان نمونه، او یکی از اعضای هیئت داوران بخش سودای سیمرغ سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۹۵) بود. همچنین در دوره‌هایی از جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر و جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی نیز به عنوان داور حضور داشته است.
زندگی شخصی
این بازیگر در اوایل دهه ۱۳۷۰ با رامین حیدری فاروقی ازدواج کرد. همسر رویا نونهالی کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس سینما و تلویزیون و از مستندسازان شناخته‌شده ایرانی است.
رامین حیدری فاروقی متولد سال ۱۳۴۵ بوده و تحصیلات عالی در رشته کارگردانی و پژوهش هنر دارد.
همکاری‌های هنری میان رویا نونهالی و همسرش نیز قابل توجه است و نونهالی در برخی پروژه‌های مستند و تلویزیونی همسرش حضور داشته است؛ از جمله بازی در کلیپ نوایی (۱۳۷۶) و اجرای برنامه تلویزیونی سفره ایرانی که به تهیه‌کنندگی رامین حیدری فاروقی ساخته شد.
ثمره زندگی مشترک رویا نونهالی و رامین حیدری فاروقی یک فرزند دختر به نام خاتون است. خاتون حیدری فاروقی در یک خانواده هنرمند رشد کرده و گفته می‌شود علاقه‌مند به هنر و ادبیات است.
حضور در فضای مجازی
مانند بسیاری از هنرمندان هم‌عصر خود، او نیز در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی حضوری فعال دارد. صفحه اینستاگرام رویا نونهالی با آی‌دی roya.nownahali نزدیک به ۳۰۰ هزار دنبال‌کننده دارد.
افتخارات
نونهالی طی بیش از چهار دهه فعالیت هنری، افتخارات متعددی کسب کرده است. او در طول دوران کاری خود، دو بار برنده سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شده است: یک‌بار در سال ۱۳۶۷ برای بهترین بازیگر نقش اول زن بابت فیلم عروسی خوبان و بار دیگر در سال ۱۳۷۸ برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن بابت فیلم بوی کافور، عطر یاس. او همچنین چندین بار نامزد دریافت این جایزه در سال‌های بعد بوده که نشان‌دهنده تداوم حضورش در سطح اول سینمای ایران است.
او رکورددار دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن درام از جشن حافظ (جشن دنیای تصویر) نیز هست.
آثار رویا نونهالی
فیلم سینمایی
وقت رؤیا (۱۳۹۶)
هلن (۱۳۹۴)
مشکل گیتی (۱۳۹۴)
نیمه شب اتفاق افتاد (۱۳۹۴)
کفشهایم کو؟ (۱۳۹۴)
اعترافات ذهن خطرناک من (۱۳۹۳)
داره صبح میشه (۱۳۹۳)
دلم می خواد (۱۳۹۳)
نیم رخ ها (۱۳۹۳)
تراژدی (۱۳۹۲)
پشت در خبری نیست (۱۳۸۸)
شنبه ای که گذشت
پری دریایی
صداها (۱۳۸۷)
نیلوفر (۱۳۸۷) (۲۰۰۸)
خاک آشنا (۱۳۸۶)
هفت شب
مانا (۱۳۸۶)
نیلوفر (۱۳۸۶)
گاهی به آسمان نگاه کن
عصر جمعه (۱۳۸۴)
ماهی ها عاشق می شوند (۱۳۸۳)
یک تکه نان (۱۳۸۳)
خواب خاک (۱۳۸۲)
هم نفس (۱۳۸۲)
خانه ای روی آب (۱۳۸۰)
مادر (۱۳۷۹)
زندان زنان (۱۳۷۹)
بوی کافور، عطر یاس (۱۳۷۸)
صنم (۱۳۷۸)
فصل پنجم (۱۳۷۵)
آنها هیچ کس را دوست ندارند (۱۳۷۲)
مرد ناتمام (۱۳۷۱)
پرنده آهنین (۱۳۷۰)
دیدار در استانبول (۱۳۷۰)
آب را گل نکنید (۱۳۶۸)
باغ سید (۱۳۶۸)
مدرسه رجایی (۱۳۶۸)
عروسی خوبان (۱۳۶۷)
یار در خانه (۱۳۶۶)
سریال تلویزیونی
بوی باران ( ۱۳۹۷)
عصر جدید (مسابقه تلویزیونی)(۱۳۹۷)
زاویه هفتم (مجموعه پلیسی شش قسمتی) (۱۳۹۴)
سایه روشن (۱۳۹۰)
ساختمان ۸۵ (۱۳۸۹)
ساعت شنی (۱۳۸۶)
هم نفس (۱۳۸۲)
خواب و بیدار (۱۳۸۱)
تله تئاتر «تله موش» (۱۳۷۶)
نمایش خانگی
گردن‌زنی (۱۴۰۳)
خاتون (۱۴۰۰)
ملکه گدایان (۱۳۹۹)
شهرزاد (۱۳۹۵)
گاراژ ۸۸۸ (۱۳۹۵)
