حسن کامکار ؛ آهنگی که به نسل ها آمد!
نام حسن کامکار در موسیقی ایرانی فقط یک نام نیست. این نشانه آغاز نسل است که موسیقی را نه تنها به نفس نفس می کشد. در سالگرد مرگ این چهره مؤثر ، تجدید نظر در زندگی شما احترام به صدایی است که هنوز در گوش فرهنگ ما است.
به گفته ایسنا ، وی در ساناندج ، شهر ترانه ها و سر به دنیا آمد و در نوجوانی جوانی بود. ساز در دست او تنها ساز نبود. این زبان قلب بود. ترکیبی از تکنیک های موسیقی کلاسیک و مهربانی موسیقی کرد ، آن را به صدایی تبدیل کرد که غیر جذاب اما تأثیرگذار بود.
اما آنچه حسن کامکار چهره ای ماندگار انجام داد ، فقط توانایی بازی او نبود. دیدگاه آموزشی و تفکر فرهنگی او از موسیقی فراتر از سطح سرگرمی یا مهارتهای فردی فراتر می رود و به خانواده ، آموزش و هویت فرهنگی آورده است. او معتقد بود که موسیقی باید از خانه ، از قلب کودک ، از گفتگوی کودک شروع شود. همین عقیده خانواده اش را در یک مسیر هنری قرار داد. کودکانی که امروزه در بالاترین سطح موسیقی ایرانی و جهانی می درخشند.
گروه Kamkars که با نام خانوادگی خود مرتبط است ، فراتر از یک گروه خانوادگی است. آنها صدای نسلی شدند که می داند موسیقی زبان مادری آنها است. ریشه های این موفقیت بدون شک در نگاه حسن کامکار است. مردی که نه تنها پدر جسمی بلکه پدر فرهنگی فعلی بود.
او اولین کسی بود که موسیقی کردا را با هویت مستقل خود به رسمیت شناخت ، آن را آموزش می دهد ، عمل می کند و آن را برای آینده حفظ می کند. موسیقی مناطق در زمان او هنوز در حاشیه بود ، اما زنگ زد.
حسن کامکار همچنین تأثیر عمیقی در آموزش موسیقی داشت. تأسیس اولین مدرسه موسیقی کرد یکی از مهمترین دستاوردهای آن بود. یک جنبش اصلی که به جوانترین نسل فرصتی نادر برای آموزش ، تغذیه و حفظ موسیقی بومی در یک زمان دشوار داد. هنرستان آن مکانی برای ایجاد ، گفتگو ، تجربه و نوشیدن دوباره با ریشه ها بود.
به عنوان یک معلم ، بسیاری از دانش آموزان در Sanandaj ، Hamedan ، Kermanshah و سایر شهرها آموزش دیده اند. کسانی که از شخصیت هنری و جنبه هنری آموخته اند. آموزش برای او یک تعامل انسانی بود ، نه تنها انتقال دانش فنی.
او همچنین نقش مهمی در ایجاد آثار موسیقی ایفا کرد. اگرچه ضبط رسمی کمتر ، تنظیمات آن بر اساس ملودی های کرد به سنگ بنای بسیاری از گروه کامکار تبدیل شد. او با ترکیب سازهای محلی و کلاسیک ، رنگ جدیدی را به موسیقی محبوب داد و راهی ساخت که بعداً به الگوی نسل های بعدی تبدیل شد.
سالگرد مرگ حسن کامکار فقط توقف در تقویم نیست. فرصتی برای بازگشت به ریشه ها وجود دارد. به زندگی مردی که موسیقی به عنوان یک زبان ، مانند زبان ، مانند ایمان زندگی می کرد. مردی که اگرچه ما را ترک کرد ، اما هنوز هم در هر DAF ، در هر شیرهای ویولن ، در هر آهنگ توسط سانتور و در هر آهنگ که از اعماق فرهنگ ناشی می شود ، حضور دارد.
۲۴۴۵۷
