“سیاه” ما بسیار مهم است ، نه گدا!
در آستانه بهار ، ما مهدی سافاری ناجاد و مدیر صبا را ترتیب دادیم. این زن و شوهر از هنرمندان اصرار دارند که سیاه در فرهنگ ما گدایی نیست و بسیار مهم است.
به گفته ایسنا ، صفاری ناجاد ، تئاتر و بازیگر زن و استاد آیینی سنتی ، درباره تاریخ بازی سیاه گفت ، با تأکید بر اینکه سیاه در فرهنگ ما گدایی نیست ، بلکه این خبر خوب را می بخشد.
وی همچنین روند ساخت سیاهی و تهیه سیاه برای برنامه را بازسازی کرد.
اما فن در پس زمینه سیاه منظره های مختلفی دارد. دکتر محمد حسین ناصربخت ، استاد دانشگاه ، محقق و مدیر تئاتر ، به طور خلاصه دیدگاههای متنوعی را که معلمان کار و دانشمندان اسطوره ای در مورد تاریخ و فلسفه سیاه دارند ، توضیح می دهد.
به گفته وی ، برخی این نقش را به عنوان بازمانده از آثار Siddown می دانند که طبق شهادت تاریخ و ادبیات کلاسیک در دوره ساسانید ، از هند به سرزمین ما رفتند.
گروه دیگری این نقش را در نتیجه الگوسازی نقش ها و بداهه نوازی رفتار جسورانه از رفتار جسورانه ، لهجه های ویژه و نور بردگان خانه سیاه در خانه های اربابان و اشرافی ها در دوره اواخر قجار مشاهده کرده است ، و برخی از آنها ظهور ضمایر را می بینند. به دنبال میهمانان از طریق مرزها امکان پذیر نیست و بنابراین ، محبوبیت مشهور مانند استاد مهد بهار ، حاجی آتش سوزی و نگرو نگرو ، سیاه و سنت که بازی را به عنوان سمبل اسطوره ای سیاواش بازی می کند ، که پیراهن روشن است که به یاد می آورد آتش سیاه و چهره سیاه است. یک محقق را به عنوان سودابه فاضلی ، چهره خود و بقایای لباس آرایش نمادین به عنوان بالاترین سطح در شخصیت آیینی و محبوب ، و صحت او به عنوان سمبل “سانتا ژیروز” ، قهرمان اسطوره ای این آیین مجدداً راه اندازی کنید و واقعاً سیاه است. خصaئle و emehar ior
۲۴۴۵۷
