صدا و سیما قاتل فروش است/ بی بی سی و شبکه های اینترنتی و پخش فرقی ندارند

مهسا بهادری: چندی پیش صدا و سیما اعلام کرد که این رسانه 65.5 درصد مخاطب دارد، این میزان به این معناست که کمی بیش از نیمی از جمعیت ایران در واقع بین 40 تا 50 میلیون نفر هستند که تلویزیون تماشا می کنند، همچنین این را در نظر می گیریم که بیش از پنج شبکه داریم. . ما این تعداد مخاطب را بین شبکه ها تقسیم می کنیم. انصافاً باید برای هر شبکه یک میلیون بیننده وجود داشته باشد، مخصوصاً شبکه ای مثل افوگ که به دلیل حاشیه هایش همیشه خبرساز بوده است. یادم نیست، یکی از اینها را در کناری به شما یادآوری می‌کنم: «اگر کسی باور نمی‌کند باید از ایران برود». حالا این شبکه را به خاطر می آورید.

نکته مهم این است که صداوسیما امسال 24 میلیارد تومان بودجه دریافت کرده و 52 قسمت از برنامه «جعبه سیاه» را که سال گذشته سه بار ضبط کرده بود، پخش کرده است. سه بار می شود 52، 156 و جالب ترین نکته این است که تا زمانی که هادی امل در این برنامه با اهدای کفن مخالفت نکرده بود، هیچ یک از این 65 درصد مخاطبان متوجه این ماجرا نشده بودند، هرچند یک برنامه سه بار بازپخش شده است. در یک سال ما نیز آن را کنار گذاشتیم.

سوالی که اینجا مطرح می شود این است که چرا با این تعداد معضلی که گریبانگیر صدا و سیما شده است، مدیران تصمیم جدی نمی گیرند و بیشتر به دیوار مرزی که هر روز بالاتر می رود تکیه نمی کنند؟

آخرین آمار نظرسنجی ایسپا نشان داد که صداوسیما کمتر از 15 درصد سهم مخاطبان را از نقطه نظر ایجاد سرگرمی دارد. با توجه به بودجه 24 میلیارد تومانی رسانه ای که این میزان مخاطب دارد، آیا این روش برنامه سازی می تواند به شما کمک کند؟ ?

ما از صدا و سیما انتظار زیادی داریم، این رسانه یک رسانه فراگیر نیست که متعلق به همه مردم باشد، مخاطب خاصی دارد و به دنبال جذب مخاطب جدید نیست، سعی می کند همان مخاطب را حفظ کند.

آنها سعی می کنند یک گفتمان واحد را دنبال کنند و آن 15 درصد برای بخش سرگرمی است، وگرنه در موضوعات جدی و در بهترین حالت مخاطبان تلویزیون 10 درصد هستند، بنابراین از این نظر که دیده می شود، تلویزیون اذیت نمی کند. ، نه دنبال تغییر رفتار است و نه می خواهد رفتارش را تغییر دهد، چون مخاطبش خاص است و تمام تولید محتوا را برای یک گروه انجام می دهد.

وقتی صدا و سیما فراگیر باشد و دغدغه همه مردم باشد، می توان گفت 15 درصد کافی نیست.

البته مسئول سازمان و تیم آمار تلویزیون اعلام کرد که این رسانه بیش از 65 درصد مخاطب دارد.

نه اصلا چنین موضوعی نیست و این دروغ است، آن زمان مخاطبی که قله طلایی تلویزیون بود وجود نداشت. رسانه های قدرتمند جهان مانند بی بی سی و سی ان ان در کشوری مانند انگلیس یا آمریکا بیش از 28 درصد مخاطب ندارند. مردم ما دیگر تلویزیون را دوست ندارند. در تمام دنیا این اتفاق افتاد و الان تلویزیون کم مصرف است. این آمار ساختگی است و معلوم نیست چگونه آن را محاسبه می کنند.

آنها اعلام کرده اند که هرکس بیش از 15 دقیقه در هفته تلویزیون تماشا کند، مخاطب صداسیما محسوب می شود.

استفاده از تلویزیون مهم است. به نظر من خیلی عجیب است، اگر اینطور است و این همه مخاطب دارد، چرا مردم با انجام این همه کار موافقت نمی کنند؟ چرا جلیلی نتوانست رای دهد؟ اگر 65 درصد مردم تلویزیون می بینند چرا حجابشان اینطور است؟ اگر می گویند این همه مخاطب زیاد است پس چرا مردم رها و بداخلاقی هستند؟ آنها از مهاجرت یا رعایت حجاب آنطور که تبلیغ می شود دست بر نمی دارند، بنابراین اگر چنین چیزی وجود دارد، برنامه های تلویزیونی اشکال دارد.

اگر فرض شما درست باشد، که نادرست است، نشان می دهد که محتوای تلویزیون ناقص است، جامعه شما با چنین بحرانی مواجه است. بنابراین دو راه وجود دارد: یا باید بپذیرند که برنامه ها تاثیرگذار نیستند یا باید نظر کارشناسانی را بپذیرند که همیشه می گویند مردم از رسانه های دیگر استفاده می کنند و تلویزیون ایران کمترین مخاطب را دارد.

آنچه در ادامه می‌خوانید

Toggle

مشکل این است که مردم اخبار اولیه و صحت آن را از رسانه های دیگر دنبال می کنند.

چرا مخاطب از رادیو عصبانی است؟

از آنجایی که تلویزیون یک گفتمان واحد را ترویج می کند، تلویزیون به رسانه ای برای ترویج یک گفتمان و یک ایدئولوژی تبدیل شده است و ربطی به زندگی واقعی مردم ندارد.

ما مراسم مذهبی را نشان می دهیم، در این ایام که اعتکاف است تلویزیون این مراسم را از صبح تا شب نشان می دهد، اما سوال اینجاست که چند نفر به اعتکاف رفتند؟

اصلاً خود تلویزیون عامل دلزدگی، فاصله گرفتن و سوق دادن مخاطب به سمت رسانه های دیگر است.

تقی آزاد آرامکی

بعد شما ضعف دیگری را در حوزه اطلاع رسانی می دانید، طبق همین نظرسنجی ایسپا، اقتدار رسانه ای تلویزیون در حوزه اطلاع رسانی هم کم شده است، سوال اصلی این است که چرا در حوزه خبری این اتفاق افتاد؟

واضح است چون رادیو ابتدا تحلیل را ارائه می کند، سپس اخبار را می گوید.

مثلاً اگر در ایران اتفاقی بیفتد، صداوسیما خیلی دیر تحلیل خبری را ارائه می کند و بعد اخبار را بدون مزاحمت به مخاطب ارائه می کند و این با رسانه ای که ابتدا خبر را ارائه می کند و سپس ارائه می کند بسیار متفاوت است. تحلیل های مختلف مشکل این است که مردم اخبار اولیه و صحت آن را از رسانه های دیگر دنبال می کنند.

بیشتر بخوانید:

واکنش‌های شدید به رفتار عجیب صداوسیما با مهمانانش اشاره کرد/جبلی، سازندگان عذرخواهی کردند

تلویزیون با اعلام مرگ و کفن دادن می خواهد مخاطب را جذب کند/ راننده مقصر عصبانی شدن است!

اخیراً شبکه منوتو اعلام کرده است که قصد بازگشت دارد، نزدیک به یک ماه از راه اندازی TRT به زبان فارسی می گذرد، بی بی سی و بین المللی همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند، با توجه به عملکرد صدا و سیما، این رسانه توانایی رقابت با آن ها را دارد. رسانه؟

اگر ما توانایی رقابت را داشتیم، آنها به میدان نمی رفتند و اینقدر قدرت پیدا نمی کردند. هر دو طرف، یعنی رسانه های ایرانی و رسانه های خارجی، تز فروپاشی را دنبال می کنند و هیچ کدام به دنبال ارتباط با جامعه نیستند. در واقعیت، هیچ تفاوتی بین رادیو و بی‌بی‌سی وجود ندارد، زیرا تلویزیون ما دقیقاً همان کاری را می‌کند که بی‌بی‌سی و بین‌المللی انجام می‌دهند.

هر دو رسانه فریب می دهند، تحلیل های مغرضانه ارائه می دهند و رفتار عاطفی را از جامعه دعوت می کنند.

اگر رسانه‌ها به‌عنوان یکی از ابزارهای توسعه، ابتدا جامعه را آماده می‌کنند، در گام بعدی به صورت شفاف اخبار را گزارش می‌کنند، در گام سوم جامعه را به اقدام عقلانی چندجانبه با هدف توسعه زیستی دعوت می‌کنند.

تلویزیون خود عامل بی حوصلگی، فاصله گرفتن و سوق دادن مخاطب به سمت رسانه های دیگر است

نکته ای که کارشناسان همیشه به آن اشاره می کنند این است که اگر TRT، BBC و Menuto قدرت و اقتدار پیدا کردند به خاطر ظرفیت این شبکه ها نبود، بلکه به دلیل عملکرد ضعیف صدا و سیما بود. چقدر این خبر از یک متخصص صحت دارد. دیدگاه؟

آن رسانه هایی که اهداف خودشان را دنبال می کنند و در گذشته حضور داشتند اما در سال های اخیر بیشتر دیده می شوند و توسعه پیدا می کنند، ناشی از ضعف صداوسیما است، درست مثل روزنامه های ایران که هرگز آزاد نشدند، صداوسیما هم یک رسانه ایدئولوژیک است که عبور کرده است. یک خط و ادامه می دهد

اگر به عملکرد خبرنگاران رادیویی در کشورهای دیگر نگاهی بیندازید، متوجه می شوید که همگی موضوعاتی را که از تهران برایشان ارسال می شود روایت می کنند و به دنبال اخبار به معنای واقعی آن نیستند. در چنین شرایطی به نظر شما یک رسانه می تواند این کار را انجام دهد؟ زنده شدن؟ معلوم است که نمی تواند.

هیچ تفاوتی بین رادیو و بی بی سی وجود ندارد زیرا تلویزیون ما دقیقاً همان کاری را می کند که بی بی سی و بین المللی انجام می دهند.

این برنامه «جعبه سیاه» که در 72 ساعت گذشته مدام درباره آن صحبت شده است، 52 شب به میهمانان خود کفن و مرثیه داد و سه بار پخش شد، اما در نهایت وقتی هادی عاملی ویدیویی از خودش منتشر کرد، همه متوجه شدند. وجود چنین برنامه ای اینکه مخاطب در 52 شب سه بار متوجه چنین برنامه ای نشده است، تا چه اندازه نشان دهنده کاهش اقتدار این رسانه است؟

این نشان می دهد که صدا و سیما راه اشتباهی را در پیش گرفته است و بیشتر از مرگ از زندگی، غم و اندوه تا شادی و بیش از امروز، اسیر دیروز است.

این رسانه با مختصاتی که دارد طبیعتاً توانایی دیدن واقعیات را ندارد و از طرفی چیزهای دیگری را اعلام می کند، مثلاً رسانه مرگ است، کفن فروشی به عنوان هدیه، یعنی اعلام مرگ و تحقیر. . برای زندگی و زندگی اجتماعی

پیمان جبلی در بیرون از هیئت دولت به این اتفاق واکنش نشان داد و آن را ناپسند دانست و گفت که نباید چنین اتفاقی می افتاد. این سخنان رئیس سازمان تا چه اندازه نشان از عدم حضور گروهی از کارشناسان در تلویزیون دارد؟

اشتباه نکنید، رادیو کنترل شده است و همه برنامه هایش با فکر ساخته می شود، اما برنامه های تلویزیونی را ببینید، زمزمه مرگ را از صبح تا شب می شنوید، همه برنامه ها و مناسبت های برنامه سازی به تولید محتوا برای روزهای غم انگیز بستگی دارد.

برای ارزیابی صدا و سیما نیازی نیست به سراغ رسانه های ایرانی خارج از کشور برویم، باید به خود رسانه های صدا و سیما توجه کنیم تا ببینیم چه چیزی اعلام می کنند و بر چه مبنایی می گذارند، اگر واقعا به مشکلات اساسی رسیدگی می کنند. کشور امور؟ ما مشکلی به نام آلودگی داریم اما همه مطالب تلویزیونی مربوط به خاموشی است و ربطی به بحران زیست محیطی ندارد.

سوال بعدی این است که بررسی شود که کدام یک از نیروهای فعال در سازمان متخصص هستند؟

سوال سوم میزان دسترسی این رسانه است: آیا این میزان بودجه برای صدا و سیما فقط ۱۵ درصد مخاطب را جذب می کند؟ آیا چنین چیزی مناسب است؟

۵۷۲۴۵

منبع خبر