فرارو | زندگی در سایه تعقل

وحید محمود قره باغ؛  هر چند برخی وقایع و شرایط خارج از دسترس و اختیارات ماست ولی در این بین مواردی نیز هستند که منشا آنها مربوط به خود انسان است. با گذری بر زندگی به وضوح می‌توان دریافت که قسمی از اتفاقات ناگوار زمانی رخ داده است که آدمی از عقل بهره نگرفته و یا بهای کمی بدان داده است.

 غالب افرادی که از تعقل بهره می‌برند انسان‌های خوش اخلاق و مداراگری نیز هستند؛ چرا که عاقبت امور را هم اینک می‌بینند. تجربه افراد موفق گویای این مهم است که انسان‌های کامیاب قبل از هر کاری می‌اندیشند. قدم گذاشتن در هر مسیری که پشتوانه عقلی نداشته باشد همچون شخصی است که راه به خطا رفته و با تلاش بیشتر، تبعات جبران ناپذیری را به جان می‌خرد. استفاده از عقل باعث می‌شود تا انسان راه‌های بهتری را برای رسیدن به هدف یافته و قدرت انتخاب خود را افزایش دهد. در حقیقت انسان عاقل درک بهتری از وضعیت خود و همچنین استعداد و علاقه دارد؛ امری که در نهایت او را به جهانی بهتر راهنمایی می‌کند..

 گفتنی است حتی احساس نیز بدون پشتوانه عقلی راه به جایی نخواهد برد. عقل انسان می‌تواند بازدارنده و همچنین کنترل کننده قدرت‌های او باشد که در صورت افراط و تفریط، بشر را به قهقرا می‌برد. عقل را می‌توان نخستین پایه و اساس انسانیت دانست، قدرتی که قادر است خوبی‌ها و بدی‌ها را متمایز کند. تعقل غالبا باعث می‌شود تا فرد شخصیتی متعادل، مودب و همچنین منعطف داشته باشد. این مقوله تا بدانجا مهم است که جهان هر شخصی متناسب با تعقل اوست. 

این قوه انسان را وادار به ایجاد چالش، مسئله و همچنین تلاش برای رفع آن می‌کند. امری که ابعادی جدید را در ذهن بوجود می‌آورد. در نهایت اینکه شاید زندگی مطلوب نباشد و به گفته برخی اشخاص، زندگی یک تجربه تلخ است ولی می‌توان حداقل از تلخی آن کاست، شاید در ادامه بتوان اندکی حلاوت آن را نیز دریافت.

منبع خبر