«فیلمنامه آماده» را هرگز نساخته‌ام/ «فیلمنامه‌نویس» باید از فیلتر من رد شود/ من باید «بنویسم» که «بسازم»! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: مرضیه برومند، فیلمنامه‌نویس و پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: همیشه به نویسنده سفارش‌دهنده هستم، فیلمنامه آماده نساخته‌ام و در همه مراحل نگارش با فیلمنامه‌نویس همراه بودم.
به گزارش سینماپرس، مرضیه برومند عصر پنجشنبه (۲۵ اردیبهشت) در نشست ادبیات کودک؛ رویای شیرین از مجموعه نشست‌های کتاب و سینما در سران هنرگان سی‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، با محوریت ارتباط کتاب و سینما از حیث اقتباس اظهار داشت: من کلا وارد حیطه تئاتر، بعد تلویزیون و سینما شدم تا دغدغه‌های خودم را مطرح کنم، ارتباط آدم‌ها بهتر و ناهنجاری‌ها برطرف شود. من از زمان دبستان به تئاتر، نمایش و ادبیات وارد شدم. اعتقاد دارم همه چیز باید سرخوشانه باشد، بیننده عبوس با اثر من برخورد نکند.
او ادامه داد: سریال همه بچه‌های من در زمان خودش کمتر دیده شد اما همچنان این کار را در ایران و خارج از کشور می‌بینند. حتی یک خانم ارمنی وویسی داده بود که این کار برای من تراپی است. من همیشه به نویسنده سفارش‌دهنده هستم. من فیلمنامه آماده را هرگز نساخته‌ام. در همه مراحل نگارش با فیلمنامه‌نویس بودم. چون فیلمنامه‌نویس باید از فیلتر من رد شود، من باید بنویسم که بسازم.
برومند گفت: در واقع مربای شیرین به من تحویل شد. وقتی از من خواستند شهر موش‌های دوم را ساختم بسازم روی آن غیرتی شدم و ۳۰ سال بعد آن را ساختم. فرهاد توحیدی مربای شیرین را نجات داد.
این پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر همچنین گفت: مربای شیرین اصلا اکران نشد و در جشنواره کودک اصفهان پخش شد و به آن جایزه ندادند، چند سال اموال مربای شیرین توقیف شد. دو فیلم مربای شیرین و دربدرها که اگر زمان ساختن پخش می‌شد، بهتر دیده می‌شد.
وی افزود: مربای شیرین دستمایه‌ای شد که بتوانم یکی از بهترین کارهایم را بسازم.
او همچنین از نویسندگان جوان خواست منطبق بر شرایط روز کودکان برای آنها بنویسند تا تاثیرات درستی روی بچه‌ها در میان تمام ناهنجاری‌ها بگذارد. زیرا بر رعایت مسائل اخلاقی، مسائل روز جامعه بسیار مهم است.
وی تاکید کرد: اثری نمی‌بینم که زمینه کار اقتباسی را داشته باشد. باید دست‌مایه داشته باشد تا ما بتوانیم از آن استفاده کنیم.
رویای شیرین؛ اثری متفاوت از دیگر کارهای کرمانی
فرهاد توحیدی هم گفت: سینماگران بزرگ همگی امضا دارند. آلفرد هیچکاک هم با فیلمنامه‌نویسان بزرگی کار کرده است اما فیلم به نام هیچکاک شهره پیدا کرده است. درونمایه، احساس و معنایی است که در هر تماشاگر ایجاد می‌شود.
اگر مرضیه برومند کتابخانه هدهد را می‌سازد برای این است که در زندگی خود به کتاب وابسته است و به محیط زیست احترام قائل است. این، زیست فیلمساز است و در هنرش تجلی پیدا می‌کند. بحث اقناعی است. فردی که پای حرفای خود می‌ایستد و ایده‌های براندازانه ندارد. خیلی می‌خندد و خیلی هم می‌خنداند.
توحیدی ضمن تشریح روند کاری خود در فیلمنامه نویسی و اینکه با خط خودش می‌نویسد اظهار داشت: قبل از دعوت به پروژه هوشنگ مرادی کرمانی، فیلمنامه نوشته شده بود. رویای شیرین اثری متفاوت از دیگر کارهای مرادی کرمانی بود. قهرمان در ادبیات ما معادل پروتاگونیست است و در ادبیات سینمایی بار مثبتی دارد. قهرمان معمولا از تماشاگر بالاتر است.
وی ادامه داد: توانایی‌هایی دارد که بالاتر از تماشاچی است. برخی قهرمان‌ها شبیه مردم عادی هستند و همزات‌پنداری می‌کنند و وقتی خودش را در آن موقعیت می‌بیند ارتباط برقرار می‌کند. برخی قهرمان‌ها هم سطحی پایین‌تر از سطح تماشاگر است. مثل قصه‌های مجید که نگاه تماشاگر به آن، از حیث حمایتی است. بخش دیگر هم از قهرمان‌ها هستند که قابل دوست داشتن هستند اما به نوعی ضدقهرمان که در اینجا قهرمان فیلم محسوب می‌شوند.
در فیلم‌های ایرانی دو دسته آخر را بیشتر می‌بینیم. قهرمان‌های حمایتی خیلی جنبه کار دارند. کارهای سینمایی مرضیه برومند در آمیزه‌ای از سه جریان پوشش می‌شوند. ایده موزیکال بودن در کارهای برومند ایده خودش است.
سی‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۱۷ اردیبهشت آغاز شده و تا ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ با شعار «بخوانیم برای ایران» در محل مصلای امام خمینی (ره) ادامه خواهد یافت. هم‌زمان با برگزاری بخش حضوری نمایشگاه کتاب ۱۴۰۴ تهران، بخش مجازی نمایشگاه نیز در سامانه book.icfi.ir امکان خرید غیرحضوری کتاب را برای علاقه‌مندان فراهم کرده است.
