مسئولیت دولت برای آموزش حق هویت ملی برای کودکان

کودکان اولین آینه هایی هستند که مفهوم “میهن” را منعکس می کنند. آنچه در ذهن کودک ایرانی نقش دارد ، به سادگی از کتابهای درسی و نقشه های جغرافیایی حاصل نمی شود ، بلکه نتیجه مجموعه ای از آموزش رسمی ، گفتگوی رسانه ای ، بازنمایی فرهنگی و نمادهای هویت است. در همین حال ، سکوت رسمی و عمومی در مورد موضوع سه جزیره خلیج فارس (تونل بزرگ ، کوچک و ابو موسی) نه تنها به یک خلاء اطلاعاتی در ذهن کودک ایران منجر شده است ، بلکه در یک بعد عمیق تر ، می تواند احساس تعلق ملی را کاهش دهد ، انسجام هویت را تضعیف کند.

در دنیایی که مفاهیم خانه ، هویت و محدودیت های جغرافیایی با مفاهیم هویت دیجیتال و جهانی سازی تعریف می شود ، کودک ایرانی باید به میهن خود افتخار کند و از آن محافظت کند. نادیده گرفتن آموزش عمومی در سه جزیره نقض ضمنی “حق هویت ملی” کودکان و کاهش تدریجی احساس تعلق و مسئولیت است.

در ماده 5 کنوانسیون جهانی حقوق کودک ، دولت ها موظفند هویت کودک از جمله شهروندی ، نام و روابط خانوادگی را شناسایی و پشتیبانی کنند. هویت ملی بخشی از هویت عمومی است که باید با آغاز شخصیت کودک پشتیبانی شود. با توجه به یافته های روانشناسی رشد ، به ویژه نظریه های اریکسون ، شکل گیری “هویت” در کودکانی که به مکانیسم هایی مانند:

1. در آموزش آگاهانه و مداوم در مورد تاریخ و جغرافیای کشور ؛

2. حضور نمادهای ملی در رسانه و محتوای آموزشی.

3. مشارکت کودک در تجربه اجتماعی با هویت (مانند جشن های ملی ، سفرهای سرزمینی ، گفتگو در مورد میراث فرهنگی).

فقدان گفتگوی رسمی در سه جزیره و از بین بردن تدریجی آنها از محتوای عمومی و آموزش رسمی مانند یک سکوت منظم در برابر یکی از مهمترین مناطق بحث برانگیز ایران است.

یک مطالعه تطبیقی ​​از محتوای 5 سال گذشته کتابهای درسی ابتدایی نشان می دهد که این سه جزیره هرگز به عنوان یک بخش مستقل از خاک ایران معرفی نشده اند. در کتابهای جغرافیایی ، فقط یک نام گذرا از خلیج فارس آمده و بر شهرهای بزرگ و نمادهای عمومی تمرکز دارد. علاوه بر این ، بررسی محتوای رسانه های ملی و شبکه های برجسته در طول دوره 1 تا 2 (با استناد به گزارش های تحلیلی از مرکز تحقیقات IRIB) نشان می دهد که کمتر از 2.5 ٪ از برنامه های کودکان به مفاهیم سرزمینی خاص ، به ویژه جزایر ایرانی اختصاص داده شده است. در زمینه شبکه های اجتماعی و محتوای بومی ، تولیدکنندگان محور کودکان محدود به سرگرمی یا مسائل مذهبی هستند و فضایی برای کودکان ایرانی برای سه جزیره طراحی شده است.

از منظر روانشناسی آموزشی ، شناخت مرزهای خانگی یکی از مهمترین ابزارهای توسعه احساس امنیت کودک است. سکوت رسمی در مورد زمین نوعی بی ثباتی ادراکی را ایجاد می کند که در دراز مدت ، حس تعلق و بی تفاوتی نسبت به امنیت ملی را کاهش می دهد. علاوه بر این ، کودکانی که در معرض آموزش آگاهانه در مورد میهن پرستی ، محدودیت های جغرافیایی و چالش های ملی قرار ندارند ، بیشتر مستعد پذیرش روایات خارجی ، تحریف های ژئوپلیتیکی و هویت های جایگزین (مجازی یا فراملی) هستند. یافته های میدانی برخی از مدارس در مناطق جنوبی کشور نشان می دهد که بیش از 2 ٪ دانش آموزان ابتدایی تفاوت بین سه جزیره و جزایر دیگر را نمی دانند و حتی برخی فکر می کنند که این جزایر متعلق به کشور دیگری هستند. این یک نشانه هشدار دهنده از خلاء آموزشی و پیامدهای اجتماعی آن است.

مسئولیت قانونی دولت برای آموزش سرزمینی کودک

ماده 5 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در نظر دارد که دولت تا پایان دبیرستان آموزش رایگان برای کل کشور ایران فراهم می کند. این آموزش باید برای حفظ استقلال ، یکپارچگی ارضی و هویت فرهنگی باشد. طبق ماده 5 سند تحول اساسی آموزش و پرورش ، یکی از اهداف استراتژیک “تقویت دانش آموزان هویت ملی و انقلابی” است. عدم پرداختن به این سه جزیره ، تضاد روشنی با این هدف استراتژیک است. علاوه بر این ، طبق ماده 5 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان (1) ، دولت موظف است در تدوین سیاست ها از “علاقه عالی کودک” حمایت کند. یکی از این مواد ، حضور فعال کودک در گفتگوی ملی در مورد زمین و هویت است.

موضوع سه جزیره فقط یک اختلاف بین المللی نیست. در عوض ، این بخشی از “هویت فرهنگی و ارضی نسل بعدی ایران” است. سکوت رسمی ، رسانه ها و آموزشی در این زمینه نه تنها عقب نشینی ژئوپلیتیکی بلکه آسیب جدی به روان ، ذهن و هویت کودکان ایرانی است. پیشنهادات کلیدی برای اصلاح این وضعیت:

1. محتوای کتاب درسی را برای آموزش سرزمینی در ابتدایی شارژ کنید.

2. تولید انیمیشن ، کتاب و محتوای کودکان در جزایر ایران ؛

3. تعریف “مقدمه در مرزهای میهن” در تقویم مدرسه ؛

4. الزام رسانه های ملی برای تولید برنامه های مستند یا داستان در سه جزیره.

5. مطالعه مطالعه را به استان هورموزگان انجام دهید.

6. کمپین های محبوب برای آموزش عمومی در فضای مجازی ؛

7. مفاهیم حاکمیت ملی را در برنامه درسی ابتدایی و ثانویه درج کنید.

8. تدوین لایحه پشتیبانی برای ارتقاء آموزش حقوق ملی در مدارس.

پسر امروز مسئول امنیت و انسجام ایران فردا است. اگر امروز به او نگویم که “تون بزرگ” بخشی از سرزمین اوست ، فردا می تواند نسبت به تاریخ بی تفاوت باشد.

*وکیل ، استاد دانشگاه و محقق حقوق بین الملل

منبع خبر