ملت ایران نیازی به مشارکت اتباع کشورهای دیگر ندارد.
صاحب این مقاله صلاحیت اظهارنظر در مورد اصل امر به معروف و نهی از منکر و قانون مربوط به آن را ندارد. اما در بخشی که به جامعه مهاجران اشاره دارد، بیان نگرانی خود را وظیفه خود می داند. ملت ایران ملتی بالغ، بالغ و آگاه است. و برای سامان دادن به امور خود نیازی به دخالت اتباع سایر کشورها از جمله مهاجران در کشور ما ندارد. البته جامعه مهاجر افغانستانی در این دهه ها و حتی در شرایط سخت، چه در سازندگی، چه در جنگ عراق علیه ایران و چه در برابر داعش و تروریست های منطقه ای، از حمایت از جامعه میزبان دریغ نکرده است. اما هرگز تقاضای مشارکت در این امور را نداشته است و امیدی به دخالت در امور کشور میزبان نداشته است. پیش از این اخبار جعلی در مورد دخالت مهاجران در امور سیاسی ایران منتشر شده بود، مانند اخباری مبنی بر شرکت مهاجران در انتخابات یا نمایندگی مجلس و مواردی از این دست که همگی کذب بودند. اما متأسفانه اثرات منفی داشت.
زمانی که اخبار جعلی می تواند منبع التهاب و تنش در روابط بین مهاجر و جامعه میزبان شود، این تبصره در یک قانون رسمی کشور می تواند تبعات منفی بیشتری داشته باشد، زیرا در فضای مجازی مناسب می توان آثار آن را مشاهده کرد. اکنون از سوی دیگر، این موضوع در حالی مطرح شده است که مهاجران ما با انواع سختی ها مواجه هستند و از بسیاری از مجوزها مانند گواهینامه رانندگی (به جز گروهی خاص)، استخدام رسمی، مسافرت و اقامت هر طور که می خواهند، مسائل تحصیلی، محروم هستند. و غیره که انتظار می رفت در این موضوعات تسهیل کننده رخ دهد. حال جای تعجب است که علیرغم مشکلات دیگر، در موضوعی که مداخله یک مهاجر در امور حیاتی جامعه ایران محسوب می شود و ظرفیت بالایی برای «شریف بودن» دارد، مسئولان محترم با اعطای مجوز موافقت کرده اند. . برای مهاجرانی که اجازه امور متعدد و پیش پاافتاده را ندارند، راحت وارد موضوعی نمی شوند که در بین خود ملت ایران از توان و امکانات کافی برخوردار است و هیچ کمبودی در این زمینه احساس نمی شود. نمی‌دانم مسئولان محترم به این موضوع فکر کرده‌اند که این پرونده تا چه حد ممکن است تبعات منفی اجتماعی و حتی امنیتی در موضوعی چالش‌برانگیز برای جامعه ایران داشته باشد؟ در حالی که اخیراً جامعه مهاجران به شدت تحت تأثیر گروه های ضد مهاجر قرار گرفته است.
گفتنی است که به گفته یکی از نمایندگان محترم مجلس گفته می شود که این مسئولان فقط برای خود جامعه مهاجرین کار کنند. اما چنین چیزی از متن برنمی‌آید و اگر قرار باشد مهاجران ما در امور داخلی جامعه مهاجران مجوز بگیرند، اولویت‌های مهم‌تر از این‌ها مانند امور آموزشی و پزشکی وجود دارد. مثلاً یک پزشک مهاجر می تواند مطب را برای درمان مهاجران باز کند که در آنجا بیشتر ضروری است. و اگر اینطور باشد و این افراد فقط مجوز تشکیلات در بین مهاجران را داشته باشند، نگرانی دیگری ایجاد می شود. برخی از فعالان مهاجرت، ایجاد «مهاجر» به گونه ای که سیستم قضایی و حتی پلیسی خود را داشته باشند، از نظر امنیتی و اجتماعی مضر می دانند و البته برخی از این فعالان در این مورد اغراق می کنند. . صرف نظر از اینکه وجود مستعمرات مهاجر واقعی است یا خیر، این تبصره حجاب و قانون عفاف می تواند این یا حداقل ذهنیت منفی ایجاد شده توسط این تبلیغات را تشدید کند. با این ملاحظات به نظر می رسد که این امر آثار زیانباری بر روابط دو ملت و حسن همجواری و رفتار مثبت جامعه میزبان و مهاجر داشته باشد، به ویژه در این روزها که بسیاری آتش مبارزه با آن را برافروخته اند. -مهاجر مهاجران
منبع: روزنامه فرهیختگان
۵۷۵۷
