پایان یک دوره ؛ داستان مردی که در صحنه بازی می کند: علی نصیریان

Reyhaneh Eskandari: سالها پیش ، هنگامی که علی نصیریان عاشق صحنه ، هنر و عملکرد نوجوانان بود و به بروشورهای کلاس های بازیگری نگاه می کرد ، شاید هیچ کس در اطراف او نمی دانست که یکی از اسطوره های هنر ایرانی برای ابدیت فراز و نشیب ها را پشت سر می گذارد.

ناصیریان ، مردی که رویای و عشق خود را به اجرای خود تغییر نداد ، با هیچ عشق ناپایدار به تئاتر ، قلب تهران را باز کرد. او به هنرستان عمل رفت و سپس در کلاس های زندگی شبانه هنرهای نمایشی تحصیل کرد. عشقی که در آن سالها روشن بود اکنون ساکت است و این هنرمند اعلام کرده است که قصد دارد از سینما خداحافظی کند.

با این حال ، نصیریان و عشق او در صحنه خیلی زود به صحنه آمدند. وی با اجرای جاودانه مانند “The Nightingale of Highland” ، “امیر آرسلا” ، “پدر” ، “Sultán Negro” ، “Sultán Negro” ، “هفت شب با میهمانان غیر متعهد” و “ویندوز” نفس جدیدی به تئاتر ایران داد. کیفیت و کمیت کار علی ناصیریان در تئاتر به حدی است که می تواند بگوید که او حق عالی صحنه را دارد.

عشق او به بازی محدود به صحنه تئاتر نبود. در سال 2 ، او شروع به کار در تلویزیون بازی و کارگردانی تئاتر کرد و برای سال 2 ، در بیش از 5 تله حضور داشت. کارهایی مانند “Halo” ، “Window” و “Alien in the Home” ساخته شده توسط خاطرات طلایی دوران طلایی تلویزیون ایران.

از تئاتر گرفته تا سینمای تلویزیون ، ده ها سال از روشنایی

علی نصیریان ، یکی از پنج اسطوره تکراری سینمای و تئاتر ایران. همراه با داود رشیدی ، عزتولی آنتزامی ، جمشید ماشیاشی و محمد علی کشوارز. پنج ستون که تاریخ سینمای ایران بدون آنها رنگ متفاوتی داشت. ترکیبی تاریخی در سینمای ایران ، که برخی از آنها به “پنج تن” اشاره داشت.

ناصیریان پس از سالها درخشش احمقانه در تئاتر ، به سینما آمد و در دنیای سینما جاودانه شد. از “گاو” از داریوش مهروجی گرفته تا “آقای هاله” و “پستچی” توسط علی هاتامی و فیلم هایی مانند “بندر فوگول” و “آفتاب”. علی نصیریان بیش از 40 اثر فیلم در حرفه خود دارد. آثاری که به زمان بازی آنها جذب می شود.

تلویزیون هرگز علی نصیریان را ترک نکرد. او نقش های فراموش نشدنی دیگری را هنگام حضور در سریال های بادوام مانند “Millennium” ، به کارگردانی علی هاتامی ، “Sarbaran” ، “همسایگان” ، “روشن تر از سکوت” ، “تصمیم نهایی” ، “Midrost” و سپس “میوه ممنوعه” ایجاد کرد. آثاری که در آن بازی ماندگار علی ناصریان در ذهن مخاطب ضبط شده است و هنوز هم تصاویر او را به یاد می آورد.

علی نصیریان در همه زمینه های عمل و در هر یک از زمین های بازی سخت که او زمانی در نوجوانی انتخاب کرده بود ، درخشید و نام او را باقی بماند ، تا روزی که “پروردگار بزرگ” شد و بار دیگر در رسانه های جدید درخشید. وی چهره کاریزماتیک خود را به نسل جدید با بازی در سریال شاهرزاد به کارگردانی حسن فتاتی در شبکه فیلم خانگی ارائه داد. نسلی که فقط ممکن است نام والدینش را شنیده باشد ، اما اکنون مجذوب این هنرمند شده است.

او عظمت آقایان را به یک شخص ماندگار تبدیل کرد ، بنابراین شاید در ذهن تماشاگر هیچ کس به جز نصیریان باشد. همانطور که می توان در مورد همه آثار این اسطوره عمل گفت.

پس از گذشت ده ها سال ، یک حضور قوی و تأثیرگذار در صحنه های تئاتر ، فیلم و تلویزیون ، علی نصیریان ، یک هنرمند شناخته شده و یکی از چهره های برجسته در تاریخ هنر ایرانی ، از هنر بازیگری خداحافظی کرد. اما این وداع پایان حضور آن در ذهن مردم نیست.

ناصیریان با نقش های ماندگار خود ، نه تنها نسل های مختلفی را به زبان تصویر ، روایت و احساسات معرفی کرد ، بلکه الگویی از تعهد به هنر را نیز فراهم کرد که هنوز هم الهام بخش است. چراغ ها ، صحنه ها و دیالوگ هایی که در زندگی حرفه ای وی درگذشت ، جایگاه ویژه ای در یادبود فرهنگی جامعه ایران دارد.

قدم های او را می توان در هر گوشه ای از تئاتر معاصر ایران مشاهده کرد. از نظر نسل هایی که با کارشان رشد کرده اند و چگونگی زندگی در بازیگرانی که آموخته اند ، نه تنها روی کاغذ. برای بسیاری ، ناصیریان بود و خواهد بود و نمادی از عشق بی پایان توسط هنر خواهد بود.

اکنون ، در آستانه وداع صحنه ، آنچه باقی مانده است صرفاً یادآوری یک حرفه نیست بلکه میراث فرهنگی ، اخلاقی و هنری است. میراثی که سالها برای تولید تولید ادامه خواهد یافت.

۲۴۵۲۴۵

منبع خبر