چگونه شکسپیر بخوانیم؟ – اخبار آنلاین
به گزارش خبرگزاری فارسیرو، تاثیر ویلیام شکسپیر بر ادبیات انگلیسی را نمی توان نادیده گرفت، او یکی از بزرگترین شاعران و نمایشنامه نویسانی است که جهان به خود دیده است و آثارش در ادبیات انگلیسی نادر است.
به گزارش ایرنا، آثار این نویسنده به هر زبانی ترجمه شده و این تصور غلط را ایجاد کرده که خواندن آثار او غیرممکن است، اما این درست نیست، هرکسی می تواند شکسپیر را بخواند و از آن لذت ببرد.
شکسپیر نمایشنامه‌های خود را می‌نوشت تا برای همه اجرا شود و مردم بدون توجه به سوابق تحصیلی‌شان از این داستان‌ها لذت می‌بردند، اگرچه این نمایشنامه‌ها 400 سال پیش نوشته شده‌اند و زبان شکسپیر منسوخ شده و درک آن برای مخاطب دشوار شده است. اما خواندن این گزارش به شما کمک می کند از آن لذت ببرید. دنیای شگفت انگیز شکسپیر و درک بهتر مفاهیم غنی آثار او.
چگونه شکسپیر بخوانیم؟
با باز کردن آثار شکسپیر با زبانی مواجه می‌شویم که از ابتدا چالش برانگیز است، اما شروع با کارهای ساده‌تر، مطالعه و درک شکسپیر نیازمند این روند صبورانه است. می‌توانید قبل از خواندن کل آثار، با تکه‌های یک صفحه‌ای از متن شروع کنید.
مونولوگ: این قسمت صحیح برای شروع این فرآیند است. برخی از معروف‌ترین بخش‌های آثار شکسپیر تک‌گویی شخصیت‌ها هستند، و با انتخاب تک‌گویی برای خواندن و تمرین درک، می‌توانید خیالتان راحت باشد و بدانید که این فرآیند فوق‌العاده ارزشمند است.
فرآیند انتخاب مونولوگ یک شخصیت را ساده کنید، اثری را انتخاب کنید که نام آن را شنیده اید و احتمالاً چیزی در مورد آن می دانید. شخصیتی را از آن نمایشنامه انتخاب کنید که برای شما آشنا به نظر می رسد، یا به این دلیل که قبلاً نام آنها را شنیده اید یا به این دلیل که آنها شخصی هستند که می توانید با آنها همذات پنداری کنید.
نکته دیگری که هنگام انتخاب اولین نمایشنامه، صحنه یا شخصیت خود در نمایشنامه های شکسپیر باید به خاطر بسپارید این است که نمایشنامه های خاصی وجود دارند که آسان تر به نظر می رسند و برای شروع مناسب تر هستند. محبوب ترین آثار شکسپیر یعنی رومئو و ژولیت، مکبث، هملت، اتللو و… را می توان در آثار دیگر به وضوح خواند.
در همه آثار شکسپیر پیوندهایی وجود دارد که آنها را با بقیه آثار او مرتبط می کند، هر چه بیشتر از شکسپیر بخوانید، قادر خواهید بود بیشتر بخوانید و درک کنید، تنها چیزی که نیاز دارید شروع به خواندن است.
متن را با صدای بلند بخوانید: نمایشنامه های شکسپیر هرگز برای خواندن نوشته نشده اند، بلکه برای اجرا روی صحنه نوشته شده اند، یعنی حرف های او باید با صدای بلند گفته شود.
مخاطبان شکسپیر بیشتر فرهنگ شنیداری داشتند، در حالی که اکنون ما در درجه اول فرهنگ بصری داریم. گوش دادن به کلماتی که در نمایشنامه‌ها و اشعار او گفته می‌شود شکل اولیه سرگرمی بود، و حتی اگر بیشتر مردم بی‌سواد بودند، گوش‌هایشان بسیار بیشتر از امروز با ساختارهای شعری نمایشنامه‌های شکسپیر هماهنگ بود.
پس وقتی قسمت مورد نظر خود را انتخاب کردید، شروع به خواندن متن با صدای بلند کنید. آهسته و آرام بخوانید؛ خواندن با صدای بلند بیشتر یک فرآیند فعال برای ساده کردن متن خواهد بود تا اطمینان حاصل شود که شما کاملاً روی کلمات متمرکز هستید. علاوه بر این، خواندن به شما این امکان را می دهد که به ریتم ها و ساختارهای مرتبط با کلمات توجه کنید و توانایی شما را برای درک آنچه گفته می شود افزایش می دهد.
به موقعیت داستان توجه کنید: مانند هر متنی، اگر شرایط خاص داستان را درک نکنیم، درک آنچه در حال رخ دادن است دشوار خواهد بود. موقعیت داستان به سادگی به معنای «کی، چه، کی، کجا و چرا» در داستان است. شخصیت ها و روابط چه کسانی هستند؟ تا این لحظه بین آنها چه گذشت؟ چه زمانی می خواهید بگویند صحنه؟ (دوره زمانی و شب یا روز)، کجا هستند؟ و چرا هستند؟ در این صورت، پاسخ به همه این سوالات به لحظه ای اشاره دارد که شما در تلاش برای فهمیدن هستید و توانایی شما را برای این کار بسیار افزایش می دهد.
اکنون، بسیاری از این اطلاعات در حین خواندن کار برای شما آشکار خواهد شد، اما ممکن است بخواهید منابع دیگری را نیز بخوانید تا در این راه به شما کمک کند. خواندن خلاصه صحنه ها، نمایشنامه ها و نمایشنامه ها ابزاری است که محققان دانشگاه آکسفورد معتقدند برای درک آنچه در حین خواندن اتفاق می افتد مفید خواهد بود.
برخی از مردم امیدوارند در اولین خواندن شکسپیر را به طور کامل درک کنند، اما شکسپیر واقعا دشوار است. اگر استفاده از متون راهنما روند خواندن شکسپیر را برای شما آسان تر و لذت بخش تر می کند، از هر کمکی که دوست دارید استفاده کنید!
تماشای نمایشنامه: تماشای اجرای یکی از نمایشنامه های شکسپیر روی صحنه نیز برای درک کار او مفید است. ما سخنان را با صدای بلند می شنویم و کار در شرایط خاص کتاب به وضوح اجرا می شود، می توان شاهد جان گرفتن شخصیت ها و گفتن این حرف ها به یکدیگر از طریق فضای هنری باشیم. اگرچه ممکن است به دلیل کوتاه شدن برخی از آثار به دلیل طولانی بودن مقداری از معنای زبانی خود را از دست بدهیم، اما آنها را در سکوت برای خود می خوانیم و بیش از حد ممکن به معنای داستان پی می بریم. آثار شکسپیر هنوز در فرهنگ امروز جهان زنده است و هیچ چیز ما را از دیدن آثار او چه زنده و چه ضبط شده باز نمی دارد.
شعر یا متن: بسته به عوامل مختلف، شکسپیر شخصیت های خود را با شعر یا متن بیان می کند. این عوامل شامل حالت، قصد و خلق و خوی شخصیت در یک لحظه خاص است. به عنوان مثال، هملت در حالی که با اعضای دیگر دادگاه دانمارک به صورت متن صحبت می کند، تک گویی را به صورت شعر ارائه می کند. آیا توجه می‌کنید که شکسپیر چگونه با فرم بازی می‌کند، چه زمانی شخصیت‌هایش شعر می‌گویند و چه زمانی که به صورت متن صحبت می‌کنند؟ تعیین اینکه آیا یک شخصیت به طور عادی صحبت می کند یا شاعرانه می تواند درک شما را از آنچه در صحنه اتفاق می افتد افزایش دهد.
نادیده گرفتن پاورقی ها: اگر متن شما دارای پاورقی است، آنها را نادیده بگیرید، آنها حواس شما را از خواندن پرت می کنند و مهارت شما را از بین می برند، بنابراین حتی زمانی که واقعاً می دانید شروع به بررسی چیزها می کنید. این مفید است که به یاد داشته باشید که هیچ کس همه چیز را متوجه نشده است! ادامه دهید و نکته را دریافت کنید، به یاد داشته باشید، وقتی شکسپیر از کلمات بسیار طولانی یا جملات بسیار پیچیده استفاده می کند، اغلب نشانه عمدی است که شخصیت سعی دارد خود یا دیگران را فریب دهد.
مانند یک کارگردان فکر کنید: فکر کردن به اینکه چگونه این نمایشنامه ها ممکن است روی صحنه کار کنند می تواند برای برخی از خوانندگان جذاب و خلاقانه باشد. نمایشنامه‌های شکسپیر حداقل جهت‌های صحنه‌ای دارند، بنابراین ویراستاران بیشتر نشانه‌های اکشن را در نسخه‌های مدرن نمایشنامه‌ها اضافه می‌کنند. اکثر کارگردانان نمایش با بیرون ریختن همه این دستورالعمل ها و بازآفرینی آنها با پرسیدن سؤالاتی در مورد آنچه اتفاق می افتد شروع می کنند. جهت‌های صحنه، چه اصلی و چه ویرایش‌شده، به ندرت توصیفی هستند و افزودن قیدها یا صفت‌های اختیاری برای توصیف آنچه در صحنه نقش می‌افتد، می‌تواند به روشن شدن تفسیر شما از شخصیت و رفتار آنها کمک کند.
نگران نباشید: بزرگترین مانع برای لذت بردن از شکسپیر این است که درک آثار یک آزمون هوش ادبی است. اما درک شکسپیر به معنای پذیرش اقیانوس بی پایان خلاقیت و ابهام در آثار اوست.
سفر شما به دنیای ویلیام شکسپیر آغاز شده است. این عالی است، ممکن است در ابتدا چالش برانگیز باشد، اما همه چیزهای ارزشمند در زندگی نیز همینطور هستند.
از این شش مرحله استفاده کنید: با بخش های کوچک شروع کنید، کلمات را با صدای بلند بخوانید، متن را ترجمه کنید، زمینه را درک کنید، نمایشنامه را تماشا کنید و سپس شروع به توجه به سبک نوشتن کنید.
اگر این مسیر را دنبال کنید، احتمالاً به خواندن و لذت بردن از نمایشنامه ادامه می‌دهید که منجر به سطح عمیق‌تری از اعتماد به نفس و مهارت در برخورد با شکسپیر می‌شود.
ویلیام شکسپیر که بود؟
ویلیام شکسپیر در 26 آوریل 1564 در استراتفورد آپون آون انگلستان متولد شد. او سومین فرزند از هشت فرزند جان شکسپیر و مری آردن بود. خانواده او از طبقه متوسط و پدرش تاجر موفقی بود که بعدها شهردار شهر بود. ویلیام شکسپیر تحصیلات اولیه خود را در یک مدرسه محلی گذراند، جایی که احتمالاً با ادبیات لاتین و کلاسیک روبرو شد.
در 18 سالگی با آن هاتاوی که هشت سال از او بزرگتر بود ازدواج کرد. آنها سه فرزند به نام سوزانا و دوقلوهای جودیت و همنت داشتند. علیرغم مسئولیت های خانوادگی، شکسپیر به لندن نقل مکان کرد و در دهه 1580 به عنوان بازیگر و نمایشنامه نویس به یکی از تئاترهای برجسته لندن پیوست.
شکسپیر از اواخر دهه 1580 تا اوایل دهه 1610 بیش از 30 نمایشنامه نوشت: آثار او در سه دسته اصلی قرار می گیرند: تراژدی، کمدی و نمایشنامه های تاریخی. او آثار بی نظیری از جمله تراژدی های معروفی چون «هملت»، «مکبث»، «اتللو»، «شاه لیر»، «رومئو و ژولیت»، «ژولیوس سزار»، «آنتونی و کلئوپاترا»، «تیتوس آندرونیکوس»، «کوریولانوس» را خلق کرده است. و تیمون آتن. او آثار کمدی محبوبی چون «رویای یک شب نیمه تابستان»، «تاجر ونیز»، «شب دوازدهم»، «رنج بی دلیل»، «رام کردن حیله گر»، «اینگونه شب به پایان می رسد»، «دو» نوشته است. لردهای ورونا»، «او کمدی خطاها، طوفان و داستان زمستانی را نوشته است، علاوه بر این آثار تاریخی او مانند «هنری چهارم»، «هنری پنجم»، «ریچارد سوم»، «هنری ششم» ریچارد دوم، “شاه جان» و «هنری هشتم» نیز از آثار مهم ادبیات انگلیسی هستند.
شکسپیر علاوه بر نمایشنامه نویسی، 154 غزل و چندین شعر بلند نیز نوشت. سونات های او به دلیل عمق عاطفی و بیان هنری بالا مورد ستایش قرار گرفته است. او همچنین یکی از مالکان تئاتر گلوب در لندن بود، جایی که بسیاری از نمایشنامه های او برای اولین بار در آنجا اجرا شدند.
شکسپیر پس از بازنشستگی از تئاتر به استراتفورد بازگشت و زندگی آرامی را در آنجا سپری کرد. او در 23 آوریل 1616 در سن 52 سالگی درگذشت و در کلیسای جامع ترینیتی، استراتفورد به خاک سپرده شد.
آثار شکسپیر الهام بخش بسیاری از نویسندگان، بازیگران و کارگردانان بوده است. نوشته های او به بیش از 80 زبان ترجمه شده است و هنوز هم در تئاترها و سینماهای سراسر جهان اجرا می شود. میراث ادبی او پابرجاست و نقش بی نظیری در تاریخ ادبیات جهان ایفا می کند.
۲۴۴۵۷
